Oczyszczalnie ścieków
Firma zajmuje się montażem i sprzedażą oczyszczalni tradycjnych, biologicznych, przyzakładowych i separatorów.
Zajmujemy się reanimacją i odnową starych, niedrożnych oczyszczalni ścieków w skutek zużycia lub złego montażu i eksploatacji.
Nowością w naszej ofercie jest biologiczna oczyszczalnia typu SBR firmy HABA RL
Osadnik gnilny będzie spełniał swoje funkcje zgodnie z przeznaczeniem przy zachowaniu następujących warunków:
- czas zatrzymania ścieków w osadniku: 3 doby
- zużycie wody przez jednego użytkownika: 150 l/db
- pojemność osadników: dostosowana do liczby osób w gospodarstwie domowym
- czas sedymentacji ścieków w osadniku: 2-4 godz.
- czas fermentacji osadów ściekowych: nie mniej niż 180 dni
Aby przydomowa oczyszczalnia ścieków funkcjonowała poprawnie muszą być zapewnione odpowiednie warunki odprowadzenia ścieków do gruntu (rozsączania). Grunt od początku życia na Ziemi był jednym z podstawowych odbiorników odpadów stałych i płynnych powstających w środowisku. Dzięki odkładaniu się odpadów organicznych w wierzchniej warstwie gruntu powstały gleby jako integralny składnik wszystkich ekosystemów lądowych i niektórych płytkich zbiorników wodnych. W przypadku odprowadzania ścieków do gruntu poniżej warstwy gleby (drenaż rozsączający) pod wpływem infiltracji ścieków dochodzi do biologicznej aktywacji gruntu - rozwija się tzw. błona biologiczna.
Duże nagromadzenie bakterii w wierzchniej warstwie pod powierzchnią drenażu to efekt zatrzymania zawiesin i koloidów, na których namnażają się bakterie heterotroficzne. Warstwa zakolmatowana z upływem czasu ulega powiększeniu wskutek wymywania koloidów i rozpuszczonych substancji biogennych powstałych w wyniku hydrolizy materii organicznej zdeponowanych w porach gruntu. Pod warstwą zakolmatowana występuje druga strefa, w której zmiany składu ścieków są efektem przede wszystkim procesów utleniania materii organicznej i azotu amonowego. W strefach tych zachodzące procesy organiczne przyczyniają się również do zniszczenia bakterii znajdujących się w ściekach. Procesy zachodzące w glebie są procesami tlenowymi, dlatego wymagają dostarczenia do gleby tlenu (rury wentylacyjne oraz odpowiednio duża granulacja złoża). Dobre natlenienie w glebie uzyskuje się w stosunkowo płytkiej warstwie maksymalnie do 1,0 m głębokości w tzw. strefie aeracji. Stąd też wynikają odpowiednie warunki zagłębienia drenażu rozsączającego i odległości od strefy saturacji, która powinna wynosić minimum 1,5 m poniżej dna rur rozsączających.
Zakres i warunki stosowania drenażu:
Drenaż rozsączający może być stosowany tam gdzie zwierciadło wody gruntowej w najwyższym położeniu znajduje się na głębokości większej niż 1,5 m od dna rury drenażu rozsączającego oraz gdy grunty są o odpowiedniej granulacji. Do określenia przydatności gruntu do podziemnego rozsączania ścieków stosuje się test przesiąkliwości tzw. test perkolacyjny. Znając rodzaj gruntu na podstawie dopuszczalnych obciążeń hydraulicznych gruntu określa się potrzebny drenaż rozsączający. Obciążenie hydrauliczne drenażu rozsączającego według zaleceń polskich określa się w odniesieniu do l mb długości drenażu.